Σίγουρα πολλές φορές σχηματίζουμε άποψη για ορισμένα θέματα χωρίς να δούμε και τις δύο όψεις του νομίσματος. Το ίδιο συμβαίνει και στο κλασικό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας και του λύκου. Σίγουρα έχει η κοκκινοσκουφίτσα δίκιο σε αυτήν την περίπτωση;
Για να το μάθετε δεν έχετε παρά να διαβάσετε το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του λύκου όπως φαίνεται παρακάτω. Έτσι θα έχετε εμπεριστατωμένη άποψη για το ποιος έχει δίκιο ή τουλάχιστον για το αν κάποιος φταίει 100%!
(Παρουσιάστηκε από τη Ν. Ρουμπάνη στα σεμινάρια του Προγράμματος, από 7 έως 15/12/02)
Η ξενοφοβία και ο ρατσισμός ξεκινούν από την ιδέα ότι δίκιο υπάρχει μόνο στη μία πλευρά..
Προσπαθώντας να συμβάλλουμε στην αναγνώριση της σύνθεσης, των απόψεων σας χαρίζουμε σήμερα
το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας από την πλευρά του δυσφημισμένου λύκου.
Το δάσος ήταν το σπιτικό μου.. Ζούσα εκεί και νοιαζόμουν γι’ αυτό.
Προσπαθούσα να το διατηρώ ταχτικό και καθαρό.
Κάποτε, μια ηλιόλουστη μέρα, ενώ προσπαθούσα να συμμαζέψω κάτι σκουπίδια που είχε παρατήσει ένας κατασκηνωτής, άκουσα βήματα. Πήδηξα πίσω από ένα δέντρο και είδα ένα μικρό κορίτσι να έρχεται από ένα μονοπάτι, κρατώντας ένα καλάθι. Μου φάνηκε ύποπτη από την αρχή γιατί φορούσε αστεία ρούχα ολοκόκκινα, και το κεφάλι της ήταν καλυμμένο με μια κουκούλα σαν να μην ήθελε να την αναγνωρίσουν.
Φυσικά την σταμάτησα για να ερευνήσω το ζήτημα. Την ρώτησα ποια ήταν, που πήγαινε, από που ερχόταν κ.τ.λ. Μου είπε μια ιστορία για κάποια γιαγιά που πήγαινε να την επισκεφθεί και να της πάει φαγητό.
Έδειχνε βασικά έντιμο άτομο, αλλά βρισκόταν στο δάσος μου και έδειχνε ύποπτη μ’αυτά τα ρούχα. ΄Έτσι αποφάσισα να της δείξω πόσο σοβαρό ήταν να εισβάλλει έτσι, χωρίς ειδοποίηση, ντυμένη αστεία.
Την άφησα να συνεχίσει αλλά έτρεξα πριν από αυτήν στο σπίτι της γιαγιάς της. Όταν συνάντησα την συμπαθητική γριούλα της εξήγησα το πρόβλημά μου και συμφώνησε ότι η εγγονή της χρειαζόταν ένα μάθημα. Η γριούλα συμφώνησε να κρυφτεί ώσπου να την φωνάξω. Έτσι, κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι. Όταν έφτασε το κορίτσι την κάλεσα να μπει στην κρεβατοκάμαρα όπου βρισκόμουν στο κρεβάτι ντυμένος σαν τη γιαγιά. Το κορίτσι ήρθε με τα κόκκινα μαγουλά της και είπε κάτι άσχημο για τα μεγάλα μου αυτιά. Με είχαν προσβάλλει κι άλλοτε και έτσι προσπάθησα να πω κάτι θετικό. Είπα ότι, ίσως, τα μεγάλα μου αυτιά, μου επέτρεπαν να την ακούω καλύτερα. Δηλαδή έδειχνα ότι την συμπαθούσα και ήθελα να προσέχω αυτά που λεει. Αλλά έκανε άλλο ένα καλαμπούρι για τα γουρλωτά μου μάτια. Τώρα καταλαβαίνετε πώς άρχισα να αισθάνομαι γι’ αυτό το κορίτσι που έβαζε ένα ευγενικό προσωπείο αλλά ήταν τόσο κακοήθης. Παρ’ όλα αυτά έχω την τακτική να γυρίζω και το άλλο μάγουλο και της είπα ότι τα γουρλωτά μου μάτια με βοηθούν να την βλέπω καλύτερα. Η επόμενη προσβολή στ’ αλήθεια με νευρίασε. Έχω κάποιο σύμπλεγμα για τα μεγάλα μου δόντια κι αυτό το κορίτσι έκανε μία προσβλητική παρατήρηση. Ξέρω ότι θα έπρεπε να μην χάσω την ψυχραιμία μου αλλά πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα πως τα μεγάλα μου δόντια ήταν χρήσιμα για να την φαω καλύτερα.
Τώρα ας είμαστε ειλικρινείς, κανείς λύκος δεν θα έτρωγε ποτέ ένα κορίτσι, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά αυτό το τρελοκόριτσο άρχισε να τρέχει γύρω-γύρω ουρλιάζοντας κι εγώ προσπαθούσα να την φτάσω για να την ηρεμίσω. Έβγαλα και τα ρούχα της γιαγιάς αλλά αυτό φάνηκε να χειροτερεύει τα πράγματα. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε με δυνατό κρότο και ένας μεγαλόσωμος τύπος στεκόταν εκεί με το τσεκούρι του. Τον κοίταξα και κατάλαβα ότι είχα βρει τον μπελά μου. Υπήρχε ένα ανοιχτό παράθυρο πίσω μου και την κοπάνησα.
Θα ήθελα να μπορούσα να πω πως εδώ τελειώνει η ιστορία. Όμως αυτή η γριούλα γιαγιά ποτέ δεν είπε την δική μου πλευρά της κατάστασης. Σύντομα κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήμουν κακός και μοχθηρός. ΄Όλοι άρχισαν να με αποφεύγουν. Δεν ξέρω τι έγινε το κοριτσάκι με τα αστεία κόκκινα ρούχα, όμως εγώ δεν έζησα από τότε καλά.. Έτσι αποφάσισα να σας γράψω την ιστορία μου.
Με εκτίμηση
Ο λύκος
Έχετε ακούσει ποτέ την έκφραση “καλωδιομάνι”;
Σας έχουν κάνει ποτέ παρατήρηση επειδή έχετε πολλά καλώδια να κρέμονται μπροστά από το γραφείο σας;
Μπορείτε πλέον να τους δείξετε τι θα πει “Πολλά καλώδια” με τις παρακάτω εικόνες:
Ξεκινάμε με τα εύκολα.
Μπλε, κόκκινα και άσπρα καλώδια.
Αφού κατάφερε και πήρε τηλέφωνο… πάλι καλά.
Άντε να ανέβει τεχνικός εκεί πάνω…
Αρχίζουμε να το ζωρίζουμε το θέμα.
Αρχίζουμε να δημιουργούμε spaghetti από καλώδια…
Ωραίος ουρανός…
Κάτι πάμε να κάνουμε…
Αυτή είναι μία πολύ καλή μακαρονάδα από καλώδια.
Είστε σίγουροι ότι θέλετε cable TV;
Αρχίζουμε να βάζουμε μια τάξη εδώ πέρα…
Τουλάχιστον θα πιάνουμε και τα κουνούπια που θα προσπαθούν να περάσουν από εδώ.
Και σε περίπτωση που πέσει η γέφυρα, θα την κρατήσουν τα καλώδια τόσα που είναι…
Ζητείται επειγόντως έμπειρος τεχνικός δικτύων.
Κάποιο πρόβλημα υπάρχει και δεν παίζει η Cable TV. Θα μπορέσουμε να βρούμε το πρόβλημα σύντομα;
Πανικός από καλώδια…
Φωνάξτε κάποιος τον τεχνικό δικτύου…
Σε περίπτωση που νομίζατε ότι το δικό σας Computer Room ήταν ακατάσταστο…
Το δάσος των καλωδίων.
Και καλυτεχνίματα…
Και πολλά χρώματα…
Ο Υπολογιστής μου βγάζει το μήνυμα: “Καλώδιο αποσυνδεδεμένο”. Τι φταίει;
Cable Art…
Είστε σίγουρος ότι βγάζει σφάλμα το δίκτυό σας;
Κοίτα ώρα που βρήκε ο δικτυάς μας, για να πάει διακοπές στην Βραζιλία!!!
Λίγο θέλει ακόμα, και θα έχουμε καλυψη παντού από το δίκτυό μας.
Πρώτη φορά βλέπω μακαρονάδα από καλώδια, τόσο καλά οργανωμένη.
Έχουμε υποστύριξη. Όχι αστεία…
Η τηλεόρασή μου έχει κάποιο πρόβλημα. Θα λυθεί σύντομα το πρόβλημα αυτό;
Άντε βγάλε άκρη εδώ τώρα…
Η απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγιες των σιδηροδρομικών γραμμών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός. Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο; Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Άγγλους μηχανικούς που μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.
Και τότε, γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι; Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.
Και γιατί αυτό το διάκενο; Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο; Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους; Οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα! Το διάκενο στις ράγιες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγιες και τα καπούλια των αλόγων. Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης. Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες!
Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος ηλίθιος τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
Το ζευγάρι κοιμάται αμέριμνο στο σπίτι, 3 η ώρα μετά τα μεσάνυχτα όταν ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι.
Έντρομοι πετάγονται από το κρεβάτι.
Ο άντρας πάει στο θυροτηλέφωνο και ρωτάει:
– Ποιος είναι;
Ακούγεται μια αντρική φωνή:
– Φίλε, κατεβαίνεις να με σπρώξεις λίγο, σε παρακαλώ;
– ΤΙ;;; εξανίσταται ο άντρας, “Μας ξύπνησες νυχτιάτικα για να κατέβω να σε σπρώξω; Δεν είσαι με τα καλά σου. Άντε παράτα μας!”
και γυρίζει στο κρεβάτι του, όπου εξηγεί στη γυναίκα του τι έγινε. Σε κανένα 10λεπτο, μόλις τους ξανάπαιρνε ο ύπνος, να σου πάλι το κουδούνι. Πετάγεται από το κρεβάτι ο τύπος, τρέχει στο θυροτηλέφωνο κι ακούει πάλι την ίδια φωνή:
– Έλα, ρε φίλε! Κατέβα λίγο να με σπρώξεις! Τόσο αναίσθητος είσαι;
Έξαλλος ο άντρας, του απαντάει:
– Ρε, άμα κατέβω κάτω, θα σε κάνω μαύρο, το κατάλαβες; Εξαφανίσου, μην φωνάξω την αστυνομία!”.
Γυρίζει ξανά στο κρεβάτι, οπότε του λέει η γυναίκα του:
– Βρε αγάπη μου, ξυπνήσαμε που ξυπνήσαμε, κι όσο να ‘ναι δεν ζητάει και τίποτα υπερβολικό ο άνθρωπος. Θα μπορούσε να συμβεί και σένα μέσ’ τη νύχτα να μείνεις με τ’ αυτοκίνητο και να μην υπάρχει ψυχή να σε βοηθήσει. Άντε, κάνε ένα ψυχικό, να πάει στα κομμάτια μπας και ησυχάσουμε…”
– Τέλος πάντων, ας σου κάνω το χατίρι, γιατί αυτός είναι ικανός να ξαναχτυπήσει…
Ρίχνει ένα μπουφάν πάνω απ’ τις πιτζάμες και κατεβαίνει στον δρόμο, όπου όμως… δεν υπάρχει ψυχή! Κοιτάει από δω, κοιτάει από κει, τίποτα.
Βάζει μια φωνή:
– Πού είσαι, ρε φίλε, που φωνάζεις τόση ώρα να σε σπρώξω;”
Κι ακούει τη φωνή του τύπου:
– ΕΔΩ, ΣΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ!!!!!!!!! …………….
Διαβάστε τι μπορεί να πάθει κάποιος όταν λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι.
Παρακάτω είναι ένα γράμμα που έστειλε η σύζυγος, στον σύζυγο κατά την διάρκεια στην οποία έλειπε σε ταξίδι. (Μην χάσετε το υστερόγραφο στο τέλος)
Πριν να επιστρέψεις από το υπερατλαντικό ταξίδι σου, θέλω απλά να σε ενημερώσω για ένα μικρό ατύχημα που είχα με το αγροτικό αυτοκίνητό μας καθώς έστριβα για το γκαράζ.
Ευτυχώς όχι πολύ άσχημο και πραγματικά δεν τραυματίστηκα, γι’ αυτό μην ανησυχείς για μένα. Ερχόμουν σπίτι από το πάρκο και καθώς έστριψα για το δρόμο του γκαράζ εντελώς τυχαία πάτησα γκάζι αντί για τα φρένα.
Η πόρτα του γκαράζ έχει λυγίσει προς τα μέσα (ασήμαντη ζημιά), αλλά το αγροτικό αυτοκίνητο σταμάτησε όταν προσέκρουσε πάνω στο αυτοκίνητό σου.
Πραγματικά λυπάμαι, αλλά ξέρω ότι με την ευγενική προσωπικότητά σου θα με συγχωρέσεις. Ξέρεις πόσο πολύ σε αγαπώ και σε νοιάζομαι, αγαπημένε μου.
Σου εσωκλείω μια φωτογραφία.
Αγωνιώ να σε κρατήσω ξανά στην αγκαλιά μου.
Η αγαπημένη σου γυναίκα.
Υ.Γ.: Τηλεφώνησε η γκόμενά σου.
Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα με την οικονομία της χώρας μας, κάπως έτσι θα καταντήσουμε να κάνουμε διακοπές:
Έτσι… ξαπλωμένοι στο γραφείο μας, με το μαγειό μας, με τη λάμπα του γραφείου για σολάριουμ, και με φόντο το desktop του υπολογιστή μας να μας θυμίζει τις παραλίες…
Μια μικρή εισαγωγή…
Όταν ο Καποδίστριας αποφάσισε οριστικά να αφήσει τη Ρωσία και να κατέβει για πάντα στην Ελλάδα, πρώτη του δουλειά ήταν να πουλήσει τα έπιπλά του. Ήταν καλοκαμωμένα και ακριβά και αν τα έφερνε μαζί του στην Ελλάδα θα ήταν πρόκληση για τους φτωχούς Έλληνες. (υπάρχουν σήμερα καταστάσεις των πολιτικών που μπορούν να θεωρηθούν πρόκληση;) Τα πούλησε όλα και κατάφερε να εισπράξει απ’ αυτά πενήντα χιλιάδες ρούβλια. Όλα αυτά τα ρούβλια τα έστειλε σε Έλληνες σιτέμπορους στην Οδησσό και τους παρακινούσε να προσθέσουν κι αυτοί ότι θέλανε. Με όλο το ποσόν θα αγόραζαν σιτάρι και θα το έστελναν στους Έλληνες που πεινασμένοι αγωνίζονταν για τη λευτεριά τους.
Οι Έλληνες σιτέμποροι της Οδησσού σεβάστηκαν την επιθυμία του Καποδίστρια και διπλασίασαν τις πενήντα χιλιάδες ρούβλια που τους έστειλε. (έδωσε το καλό παράδειγμα) Φόρτωσαν πέντε καράβια σιτάρι και στείλανε από ένα στα Ψαρά, στην Ύδρα και στις Σπέτσες. Τα άλλα δύο τα στείλανε στ’ Ανάπλι για να εφοδιάσουν το στρατό.
Τώρα διαβάστε παρακάτω μία δημοσίευση από το blog ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ για τους σημερινούς μας άρχοντες πως δίνουν το παράδειγμα τους και ξανασκεφτείτε το!
ΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ…
Ο, κατά δήλωσή του λογικός, γραμματέας της ΝΔ κ.. Ζαγορίτης, γνωστός και για την ικανοτητά του να κάνει το άσπρο μαύρο, δήλωσε για το αμάξι του σε κυριακάτικη εφημερίδα ότι το προτίμησε γιατί είναι πιο γρήγορο και ασφαλές.
Από τα αλώνια της Νίκαιας στα δερμάτινα σαλόνια της Lexus ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ κ. Ιωάννης Τραγάκης
Χαμογελώντας εξέρχεται ο πρώην υπουργός και βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Πέτρος Ευθυμίου από την υβριδική λιμουζίνα των 75000 ευρώ που το κράτος του παρέχει. Γιατί να μη χαμογελά άλλωστε;
Το χρώμα του αυτοκινήτου της Paris Hilton επέλεξε η κα Φωτεινή Πιπιλή για την υπερπολυτελή Lexus της.
Χρωματική διαφοροποίηση σε σχέση με τις κλασικές μαύρες λιμουζίνες πραγματοποίησε και ο πρώην υφυπουργός Άμυνας κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος.
Παραθέτοντας αυτή την μάλλον συλλεκτική φωτογραφία, δεν θα προβούμε σε σχόλια για να αποτρέψουμε ανακοίνωση του Κ.Κ.Ε. τύπου: «Το Κ.Κ.Ε, το κόμμα που σταθερά υπερασπίζεται τα συμφέροντα των φτωχών και αδυνάμων ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, καταδικάζει την αήθη επίθεση συμφερόντων του κεφαλαίου ενάντια στην σεμνή και ταπεινή Αλέκα Παπαρήγα…»
Διαβάστε μερικά ανέκδοτα σχετικά με αυτά που ακούνε οι τεχνικοί υπολογιστών στις τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης πελατών.
Τεχνικός:- Πατήστε στο εικονίδιο “O υπολογιστής μου” που βρίσκεται αριστερά στην Οθόνη.
Πελάτης:- Αριστερά όπως το βλέπετε εσείς ή εγώ;
Τεχνικός:- Καλημέρα σας. Μπορώ να σας εξυπηρετήσω;
Πελάτης:- Ναι, δεν μπορώ να τυπώσω.
Τεχνικός:- Λοιπόν, κάντε κλικ στο “Έναρξη” και…
Πελάτης:- Άκου φίλε, μη μου αρχίζεις την τεχνική ορολογία! Δεν είμαι κι ο Μπιλ Γκέιτς!
Πελάτης:- Ναι, γεια σας, έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ένας φίλος μου έβαλε ένα screensaver στον υπολογιστή μου, αλλά κάθε φορά που κουνάω το ποντίκι χάνεται.
Πελάτης:- Ναι, γεια σας, δεν μπορώ να βγάλω τη δισκέτα από τον υπολογιστή μου.
Τεχνικός:- Δοκιμάσατε να πατήσετε το κουμπί;
Πελάτης:- Ναι, ναι, αλλά φαίνεται ότι έχει κολλήσει.
Τεχνικός:- Περίεργο αυτό. Θα σας στείλω κάποιον να το δει.
Πελάτης:- Αχ, όχι.περιμένετε.Δεν την έχω βάλει τη δισκέτα τελικά μέσα, είναι πάνω στο γραφείο μου, συγγνώμη.
Πελάτης: – Γεια σας, έχω ένα πρόβλημα με τον υπολογιστή μου.
Τεχνικός: – Τι είδους υπολογιστή έχετε;
Πελάτης: – Έναν άσπρο.
Τεχνικός:- Το password σας είναι ένα μικρό γράμμα μ όπως λέμε “μήλο”,
ένα κεφαλαίο Σ όπως λέμε “σκύλος”, και ο αριθμός 7.
Πελάτης:- Το 7 μικρό ή κεφαλαίο;
Πελάτης:- Το πληκτρολόγιό μου δεν δουλεύει.
Τεχνικός:- Είστε σίγουρος ότι είναι συνδεδεμένο στο πίσω μέρος του υπολογιστή;
Πελάτης:- Όχι, δεν μπορώ να δω από πίσω.
Τεχνικός:- Πάρτε το πληκτρολόγιο και κάντε 10 βήματα προς τα πίσω.
Πελάτης:- Οk.
Τεχνικός:- Το πληκτρολόγιο έρχεται μαζί σας;
Πελάτης:- Ναι.
Τεχνικός:- Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι συνδεδεμένο. Κοιτάξτε εκεί γύρω. Υπάρχει κανένα άλλο πληκτρολόγιο;
Πελάτης:- Ναι, βλέπω ένα άλλο στο γραφείο. Α! Αυτό δουλεύει!
Τεχνικός:- Τι υπάρχει στην οθόνη σας τώρα κυρία μου;
Πελάτης:- Ένα αρκουδάκι που μου πήρε ο φίλος μου από το σούπερ μάρκετ.
Τεχνικός:- Ποιο antivirus πρόγραμμα χρησιμοποιείτε;
Πελάτης:- Το Netscape.
Τεχνικός:- Αυτό δεν είναι antivirus.
Πελάτης:- Αχ, συγγνώμη, το Internet Explorer.
Πελάτης:- Ναι, γεια σας, με λένε Οδυσσέα, δεν μπορώ να τυπώσω. Κάθε φορά μου βγάζει ένα μήνυμα “can’t find printer”. Πήρα τον εκτυπωτή και τον έβαλα ακριβώς μπροστά στην οθόνη, αλλά ακόμα μου λέει ότι δεν μπορεί να τον βρει.
Πελάτης:- Δεν μπορώ να μπω στο internet.
Τεχνικός:- Το password είναι σίγουρα σωστό;
Πελάτης:- Ναι, είδα τον συνάδελφό μου που το έγραφε.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το password;
Πελάτης:- Πέντε αστεράκια.
Πελάτης:- Γεια σας, γράφω το πρώτο μου e-mail.
Τεχνικός:- Και ποιο είναι το πρόβλημά σας;
Πελάτης:- Έγραψα το “a” στην διεύθυνση, αλλά πώς θα βάλω το κυκλάκι γύρω του;